Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

"Η Βεγγέρα" του Ηλία Καπετανάκη, από το Θεατρικό Εργαστήρι Γιαννιτσών.






Λίγα λόγια για το έργο και τον συγγραφέα




Η Βεγγέρα γράφτηκε από τον Ηλία Καπετανάκη το 1894 και ανέβηκε για πρώτη φορά στις 23 Μαρτίου 1894 από τον θίασο του Δημήτρη Κοτοπούλη. Άλλα έργα του Η. Καπετανάκη: Ο Γενικός Γραμματέας, Το γεύμα του Παπή, Αντιθάλαμος (δεν σώζεται σήμερα) και ένα τμήμα από την επιθεώρηση Αι Υπαίθριοι Αθήναι (άγνωστο σήμερα ποιο ακριβώς είναι δικό του). Η Βεγγέρα είναι μια μονόπρακτη κωμωδία, η οποία επιχειρεί να ξεφύγει από τα θεατρικά στεγανά της εποχής της και συγκεκριμένα από το κωμειδύλιο.

Κεντρικό θέμα του έργου είναι η επίσκεψη-βεγγέρα της οικογένειας Στενού, μετά του ανεψιού της Νίκου, στο σπίτι της οικογένειας Νερουλού, με απώτερο σκοπό το συνοικέσιο με μία από τις δύο κόρες της δεύτερης οικογένειας. Η συναναστροφή δεν αργεί να αποδομηθεί και να οδηγηθεί σταδιακά στην διάλυση. Οι ρωγμές αυτής της σχέσης είναι βέβαια ορατές από τις πρώτες στιγμές της συνύπαρξης, παρόλα αυτά οι ήρωες του έργου αρνούνται να αποδεχτούν τα καταστροφικά αποτελέσματά της. Η κυρία Ελένη Νερουλού από τη μία νομίζει ότι κρατάει την εικόνα της οικογένειάς της στα όρια της ευπρέπειας, ενώ ο κύριος Στενός αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί ότι τα κέρδη που θα είχε το επικείμενο συνοικέσιο θα ήταν πολύ λιγότερα από τα προβλήματα που αυτό δημιουργεί. Ότι όμως δεν βλέπουν ή αρνούνται να κατανοήσουν οι ήρωες του έργου, το βλέπουν και το κατανοούν οι θεατές, των οποίων η περίοπτη θέση ενισχύεται από την δράση του τρομερού παιδιού Πίπη, που μαζί με την υπηρέτρια-Δημήτρω σταδιακά μεγαλώνουν τα εμπόδια αυτής της σχέσης, και χωρίς να το επιδιώκουν παρουσιάζουν την πραγματική εικόνα της συγκεκριμένης κοινωνικής συνύπαρξης.

Ο Η. Καπετανάκης αναδεικνύει και σατιρίζει αρκετές πτυχές της ελληνικής-αστικής κοινωνίας, όπως την ασυνεννοησία της, την αιώνια-διαχρονική σχέση των Ελλήνων με την πολιτική, την αλλοπρόσαλλη διαχείριση και επιβολή της όποιας εξουσίας κατέχει, όπως επίσης και την προβολή της μέσα από την κατοχή υλικών αγαθών, αλλά και τον άκομψο εκλεκτικισμό σε σχέση με τα ξένα και ελληνικά ήθη. Στο έργο σατιρίζονται και τα αποτελέσματα της γλωσσικής διαμάχης ανάμεσα στην καθαρεύουσα και την δημοτική, η πολεμική των οποίων καθιστά πολλές φορές αδύνατη την επικοινωνία και οδηγεί τη συζήτηση μεταξύ δύο ανθρώπων σε παράλληλους μονόλογους. Θα λέγαμε ότι το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μια διαχρονική απεικόνιση της ελληνικής αστικής κοινωνίας, η οποία προβάλλεται μέσα από ένα ξεκάθαρα κωμικό πρίσμα.



Συντελεστές της παράστασης:

Σκηνοθεσία: Βασίλης Δεμιρτζόγλου

Σκηνικά-κουστούμια: Τιτώ Παπαδημητρίου

Μουσική: Ηρακλής Πασχαλίδης

Μουσική προσαρμογή: Θεόδωρος Αργυρόπουλος

Αφίσα-γραφιστικά: Μανδατσής Φώτης

Φωτισμοί: Βασιλειάδης Δημήτρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικολέτα Καραντώνη

Συντονισμός ομάδας: Ελένη Γκριργκινούδη








Παίζουν: Νικολέτα Καραντώνη, Παύλος Αντωνιάδης, Βασίλης Δεμιρτζόγλου, Πέτρος Δοϊτσίνης, Ελευθερία Λαγκαδιανού, Γεωργία Ταχτσίδου, Λευτέρης Βασιλειάδης, Χριστίνα Σταματιάδου, Ελένη Γκιργκινούδη, Πετρίνα Βάσσου, Τιτώ Παπαδημητρίου



Ευχαριστίες στους: Ηρακλή Πασχαλίδη, Νίκο Κουμαριά, Σάββα Πατσαλίδη, Αλέκο Σπυριδάκη, Διονύση Καραθανάση, Στέλλα Κωνσταντίνου.



Ημέρες παραστάσεων:
2-3 Νοεμβρίου, 9-10 Νοεμβρίου, 16-17 Νοεμβρίου
Ώρα: 9 μ.μ.

Απαραίτητη κράτηση θέσεων στο 6939171711